BRUNSSUM – De vereniging Stop AWACS is niet te spreken over de houding van de rechtbank Roermond in de zaken rond het almaar aanhoudende vliegtuiglawaai boven Schinveld en Brunssum. Keer op keer krijgt de vereniging naar eigen zeggen ongelijk van de rechtbank in Roermond, om uiteindelijk keer op keer in het gelijk gesteld te worden door de Raad van State. Gisteren besliste de rechtbank na maandenlang getreuzel dat Defensie geen nieuw bos hoeft aan te leggen na het illegaal kappen van zes hectare bos tien jaar geleden. En Onderbanken mag het Rijk niet dwars zitten als er opnieuw gekapt wordt. Voor de vereniging is de maat vol. Ze zet vandaag de feiten op een rijtje.
Gisteren kreeg de gemeente Onderbanken in Roermond nul op het rekest bij pogingen Defensie te dwingen tot het herplanten van een tien jaar geleden illegaal gekapt bos in Schinveld. Ook mag de gemeente Onderbanken aan het Rijk geen dwangsom opleggen om nieuwe boskap te voorkomen.
Stop AWACS is hier heel erg boos over en komt vandaag met een verklaring over de gang van zaken:
Als bestuur hadden we niet anders verwacht van Roermond.
In de AWACS-zaken hebben wij nu zes keer gelijk gekregen van de Raad van Sate. Een ongebruikelijk hoog aantal; om niet te zeggen: een record.
De Raad van State heeft:
– in 2007 het besluit van de minister vernietigd waarbij onze bezwaren tegen de NIMBY-aanwijzing waren verworpen;
– in 2010 het beroep verworpen van de Minister tegen het nieuwe bestemmingsplan zonder invliegfunnel
– in 2012 zelf als rechter de NIMBY-aanwijzing ingetrokken
– in 2012 schadevergoedingen toegekend voor de NIMBY-aanwijzing
– in 2016 de weigering vernietigd van de minister om schadevergoedingen toe te kennen voor 35 jaar AWACS-overlast
– in 2016 de weigering vernietigd van de minister om de piekbelasting terug te brengen van meer dan 110 dBA naar (maximaal) 89 dBA.
En in de AWACS-zaken hebben we nul keer gelijk gekregen van Roermond.
Toeval? Of is Roermond beter dan Den Haag? De lagere rechter wijzer dan de hogere?
Toch hadden we zeer sterke argumenten. Wie die wil lezen kan onze pleitnota’s krijgen die we voor de rechtbank hebben voorgedragen.
Maar daar is niets mee gedaan; daar wordt niet eens op ingegaan. Maar alles wat de minister beweert wordt voor heilige waarheid voetstoots aangenomen, zelfs als de feiten het weerspreken.
Zo wordt niet geluisterd als wij zeggen dat er reden is om te vrezen dat de Minister gewoon opnieuw wil gaan kappen. Maar er wordt wel naar de Minister geluisterd als die zegt dat er in een nieuw bestemmingsplan een invliegfunnel moet komen. Dat wij gezegd hebben dat dat al in 2010 is geweigerd in hoogste beroep door de Raad van State zelf, hoort Roermond niet eens. En dat hij inmiddels al wel degelijk aan Onderbanken heeft gevraagd om mee te werken aan een nieuwe kap, is blijkbaar géén relevant feit.
Van de rechter mag je geen kwaad spreken. Maar is het dan nog aanvaardbaar, dat er na 35 jaar onduldbare overlast nog steeds niets wordt gedaan door Roermond? Dat de omwonenden van Schinveld en Brunssum al een mensenleven lang in een overlast zitten die de Raad van State bij herhaling onaanvaardbaar heeft genoemd? Dat Roermond daar nooit aandacht aan heeft gegeven en alleen maar fungeert als een jarenlange rem voordat wij bij de Raad van State zelf mogen aankloppen? Een rem bovendien die steeds weer alles wat wij zeggen afwijst en alles wat de minister zegt honoreert?
Een klein voorbeeld. We hebben dus recent weer die twee uitspraken van de Raad van State van 2016 (23 maart en 13 april). Daar wil de minister natuurlijk gewoon weer niet aan voldoen. Sterker nog: die misleidt de Kamers die rapportages hebben gevraagd en zegt ze gewoon niets van deze uitspraken; doet alsof ze niet bestaan. Maar in diezelfde rapportage zegt hij al wel, dat hij een nieuwe kap nodig heeft om de overlast omlaag te brengen.
Vervolgens wijst hij in de door de Raad van State op 23 maart en 13 april bevolen herbeslissing gewoon onze bezwaren opnieuw af op precies dezelfde gronden die de Raad van State in die zaken al verworpen heeft.
Maar wij moeten dan weer van voren af beginnen in Roermond, en die hebben geen enkele haast. Daar zitten we dus weer vast. Totdat ze uiteindelijk natuurlijk weer gewoon de minister gelijk geven.
Een ander klein voorbeeld. De uitspraken die Roermond nu doet in deze dwangzaken betreffen allemaal dwangbevelen die wij als Vereniging al in 2011 hebben aangevraagd. Na vijf jaar gewacht te hebben worden ze nu alsnog ongeldig verklaard door Roermond.
Een derde voorbeeld. De laatste zitting was in Roermond op 21 maart. Toen is de behandeling gesloten.
Volgens de wet is de Rechtbank verplicht om binnen zes weken uitspraak te doen. Dat mag zij hooguit één keer verlengen met zes weken. Dat heeft zij gedaan. Dus moest uiterlijk 13 juni dan toch eindelijk uitspraak zijn gedaan.
We leven nu 10 augustus en ontvangen pas nu de uitspraak. Dát is het respect dat Roermond zelf toont voor de wet, en voor slachtoffers van een blijkens uitspraken van de hoogste rechter, de Raad van State zelf, onaanvaardbare overlast, die nu al een mensenleven lang duurt…
Hoeveel respect voor de rechter zelf verwachten ze dan in Roermond eigenlijk nog van de omwonenden uit Schinveld, Brunssum en andere aangrenzende plaatsen?
Als vereniging hebben wij al bij herhaling te kennen gegeven niet meer aan dit soort spelletjes van de Landsadvocaat mee te willen doen. Die wint er zelf altijd bij; zijn teller blijft lopen.
Wat we nu gaan doen zullen we eerst eens goed in ons bestuur bespreken.
Maar formeel is de gemeente Onderbanken de procespartij die nu het eerst moet spreken: zij heeft deze dwangbevelen uitgevaardigd.
(En daarnaast is er nog MilieuNetwerp Brunssum-Onderbanken dat ook beroep had ingesteld; maar alleen omdat die vonden dat de Minister er al veel te goed vanaf was gekomen.)
10/8/16
Jac Fijnaut, Voorzitter