Dinsdag 23-02-2016, maakten 27 regiobewoners leden van Vereniging Stop Awacs een 12 uur lange reis naar de Raad van State in Den Haag. Doel was om hun eis, voor een passende regeling, kracht bij te zetten. Waarom wel compensatie, door de overheid, in en rond Meerssen (Maastricht-Aachen-Airport), Schiphol, bij overstromingen van de Maas en Groningen, rond Roermond (vliegveld Brüggen) en niet in Zuid-Limburg ?

De voorzitter van de bestuursrechtbank zag de bui al hangen en probeerde veelvuldig de spreektijd van de klagers te beperken, echter tevergeefs. Als je twee keer drie uur in een bus zit, mag je dan méér dan vijf minuten aandacht vragen? Is het dan niet redelijk dat je vraagtekens kunt zetten bij het feit of je wel serieus genomen wordt ? Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen en aan kunnen geven hoezeer het dagelijks leven te lijden heeft onder de overlast door de Awacstoestellen en dat al meer dan 35 jaar.

Dat daarbij overlap ontstaat in de verklaringen van de gedupeerden is onvermijdelijk, de veroorzaker is immers ook dezelfde, bovendien stonden alle verklaringen vooraf op papier en moesten in drievoud overhandigd worden. Maar de vastberadenheid van de klagers is een reden tot lof, zij lieten zich op geen moment “de mond snoeren””. Tot slot waren er ,door de rechtbank, enkele kritische vragen aan de landsadvocaat over de gang van zaken rond alle eerdere afwijzingen, hierop moest hij, in alle wijsheid, het antwoord schuldig blijven. Wij hadden niets anders verwacht……….

Vooruitlopen op een uitspraak is koffiedikkijken want eerder bleek al dat het kan vriezen, het kan dooien. Het is de finale zaak en die is op uitstekende wijze voor het voetlicht gebracht door alle betrokkene regiobewoners.